Fæðingarsaga Sindra

Ég var búin að vera með smá seyðing í bumbunni síðan um morguninn þennan fagra sunnudag. Orðin þreytt og spennt að ljúka þessu bara af, einn dagur í settan dag… jólin á næsta leiti og svona…

Mamma og pabbi kíktu í heimsókn rétt um 3 og við Logi ákváðum að nýta tækifærið og skjótast inná Hreiður til að láta að tékka á mér… Ég var alveg viss um að vera komin með einhverja útvíkkun. Bíðandi eftir einhverjum verkjum þó, því fæðing Dagnýjar var mér svo fersk í minni… þá var sóttin svo hörð.

Í bílnum flaug allt í einu í huga minn fæðingin hennar Sunnu. Hún var svona: Bara smá seyðingur og fyrr en varði var hún fædd!

Það voru vaktaskipti þegar við komum svo við biðum á ganginum sallaróleg. Hver kemur þá arkandi á vakt nema Annaljósa okkar! Það voru fagnaðarfundir. Hún sagðist auðvitað sjá um þetta allt saman og við færum ekki aftur heim nema með barnið í fanginu.

Hún tékkaði á útvíkkun og það var eins og okkur var farið að gruna. 7-8 cm og biðin okkar eftir fjórða molanum styttist. Enn voru þó engir verkir komnir og vildi Anna bíða eftir hríð til að hreyfa þá um leið við belgnum... eða hvað það var sem hún ætlaði, hún kann allavega sitt fag ;o). Ég fékk nefsprey… eitthvað sem átti að koma öllu betur í gang… en ekkert gerðist.

Þá fórum við inná fæðingarstofu, vatnið látið renna í baðið og nálastungur prófaðar. Þá fyrst fór mín að finna fyrir einhverju! Leit á klukkuna. 16:20. Vonandi verður barnið fætt um kvöldmatarleytið. Vildi komast sem fyrst ofan í vatnið en stoppaði stutt þar. Belgurinn var sprengdur og við það kom óvenju mikið blóð þannig að uppúr þurfti ég og um leið og ég stóð upp fann ég fyrir að barnið var að koma. Núna.

Náði þó að staulast í rúmið og hviss, bamm, búmm. Fæddur drengur kl. 16:51. 3475gr og 52 cm. Og enn langt í mat ;o)

Þetta gekk mjög hratt og hljóðlega fyrir sig. Í þetta sinn náði ég ekki einu sinni að fá glaðloft! Við segjum alltaf að Sindri hafi læðst í heiminn, þetta var svo átakalaust. Enda miklir reynsluboltar hér á ferð með frábæra ljósu!